afstackeln Vb. ‘mit einer Stange abschlagen, herunter-
schlagen’, bes. von Obst, afnmen, vgl. afstockeln, 3:
vereinz. w elbostf. – lat unsch en paar Swetschen afstackeln
Id-Eilsa 94.
schlagen’, bes. von Obst, afnmen, vgl. afstockeln, 3:
vereinz. w elbostf. – lat unsch en paar Swetschen afstackeln
Id-Eilsa 94.