Mittelelbisches Wörterbuch, Band 1 (A-G), Spalte 102
aftellen Vb. 1. ‘die Anzahl feststellen, zählen’ 3: ver-
einz. elbostf., 4: Wb-Ak 12, Wb-Be – de Säcke afteln
Sprw-Börde; Zelle m ab, wiville mor sin! Wb-Ak 12. – 2.
‘abzählen’, im Kinderspiel, 1/2/3: verbr. nd., 4: vereinz.
omd. – wie tell aff, wer mutt JE1-Wol; Abzählreim:ene beene baff
du bist aff
OST-Polk;
Esche, Eike, Beuken,
du most seuken
WE-Ber;
ick tell ab:
bottr in napp,
sallez op’m schpeck,
unn dau bis weck.
Vk-Ask 161.
aftändeln ttändern uttellen.
Lautf., Gram.: af(f)tell(e)n; außerdem: aftel’l HA-Neu, [aftel]
OSCH-Schl; tell aff 1. Pl. Präs. JE1-Wol; aftellt Part. Prät. SA-
Ne, OST-Ker; -etellt Part. Prät. JE1-HLo Kü; aftäll(e)n vereinz.
Altm., JE2-Schö, JE1-GrLüb Pa, WA-Alt; -tallen WE-Si; oftellen[103]
QUE-Que; aftaelen SA-Hen; -tä(h)ln OST-Möl, GA-Schw, STE-
Schl; afftäöln SA-HDo; aftäan SA-Fa Hö; aftäa SA-Dre;
aaftell(e)n, ahf-, f- verstr. sw elbostf., CA-Atz; aoftellen, oaf-,
f-
vereinz. sw elbostf., verstr. n CA, [fteln] QUE-Di; abtell(e)n
STE-Kö, JE1-Dan, ZE-Gö; tell ab 1. Sg. Präs. Vk-Ask 161;
abzell(e)n CA-Lö, DE-Bo; -zel’l Wb-Ak 12, KÖ-Wö; -zällen
CA-Do; -ßälln KÖ-Wei, DE-Lau; opzellen BLA-Sti; abzähl(e)n
verstr. ZE, vereinz. s elbostf., BA-Sil, vereinz. DE; [aptsln]
Wb-Be; obzähln BA-Ha.
Expandiere:
Lemma
aftellen
Grammatische Angabe
Vb.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘die Anzahl feststellen, zählen’
Verbreitung
  • 3: vereinz. elbostf.
  • 4: Wb-Ak 12, Wb-Be
Belege
  • de Säcke afteln Sprw-Börde
  • Zelle m ab, wiville mor sin! Wb-Ak 12.
2.
Bedeutung
‘abzählen’, im Kinderspiel
Verbreitung
  • 1/2/3: verbr. nd.
  • 4: vereinz. omd.
Belege
  • wie tell aff, wer mutt JE1-Wol
  • Abzählreim:ene beene baff
    du bist aff
    OST-Polk
  • Esche, Eike, Beuken,
    du most seuken
    WE-Ber
  • ick tell ab:
    bottr in napp,
    sallez op’m schpeck,
    unn dau bis weck.
    Vk-Ask 161.