Mittelelbisches Wörterbuch, Band 2 (H-O), Spalte 259
humpeln Vb. 1. ‘hinken’ 2: Wb-Altm 86, Hausfr-
Altm 1927,43 (STE-Ber), JE2-Jer Scho, ZE-Roß, 3:
verstr. elbostf., 4: Mda-Sti 95, vereinz. anhalt. – Du
humpelst jo, wat hast denn an de Ft?
Wb-Altm 86.
Denn humpele se na de Dör, se harre en betchen veel mit
Remetismus te daune
. Rauch 1929,166.  TZ: hinken
hunkeln hunken kaduksen lmen 2lumpen lunzen
. – 2.
‘hüpfen’,  hopsen, 2: OST-Dü, GA-Vo, STE-Ga, JE2-
Kl, JE1-Re Try Wö, 4: Wb-Ak 72.
Lautf.: humpeln, [humpln]; außerdem: [hump] ZE-Roß,
humpel’l Wb-Ak 72; [humb] DE-Ca.
Expandiere:
Lemma
humpeln
Grammatische Angabe
Vb.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘hinken’
Verbreitung
  • 2: Wb-Altm 86, Hausfr-Altm 1927, 43 (STE-Ber), JE2-Jer Scho, ZE-Roß
  • 3: verstr. elbostf.
  • 4: Mda-Sti 95, vereinz. anhalt.
Belege
Du humpelst jo, wat hast denn an de Ft? Wb-Altm 86. Denn humpele se na de Dör, se harre en betchen veel mit Remetismus te daune. Rauch 1929,166.
2.
Bedeutung
‘hüpfen’,  hopsen
Verbreitung
  • 2: OST-Dü, GA-Vo, STE-Ga, JE2-Kl, JE1-Re Try Wö
  • 4: Wb-Ak 72.