Mittelelbisches Wörterbuch, Band 2 (H-O), Spalte 724
1Krickel m. 1. ‘Griff zum Drehen einer Welle, Kur-
bel’, bes. am Drehbrunnen, vgl. 1Krackel, 2: vereinz.
CALV, HA-Sa, 3: verbr. elbostf. (außer CA), 4: vereinz.
nthür. – Fieke stund nu all unnen vorr’n Borne … un
hänge öhren ersten Emmer in den Keddenhaken. Dunn
dreih’ se den Krickel rüggewärts, de Kedde leip von de
Welle, un de Emmer klatsche unnen in’t Water.
Lindaub
o.J. 5.  Bornkrickel Bornler Dreier Dreiwrange Drik-
kel Haspel 1Krackel Kurwel Ler Wickel Wrange[725]
Wrangel Wrickel Wringe
. – 2. dass. wie  Krick, 3: vereinz.
sw elbostf., 4: Mda-Sti 96.
Lautf.: Krickel, [krikl]; außerdem: KrückelCALV-Uth, WO-
Ma; Kreckel vereinz. nw WE; KräckelWE-Rho Velt. – Etym.:
Bezug zu mnd. krek ‘Türgriff, -riegel’ und kreken ‘Spannen der
Harfensaiten’, daneben Bezug zu  Krück(e) mit der Grundbe-
deutung ‘krummer Gegenstand’, vgl. HWb-Mnd 2,666, DWB
5,2204 und 5,2425.
Zus.: sonstiges: Mus-.
Expandiere:
Lemma
Krickel (Homonymziffer 1)
Grammatische Angabe
m.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘Griff zum Drehen einer Welle, Kurbel’, bes. am Drehbrunnen, vgl. 1Krackel
Verbreitung
  • 2: vereinz. CALV, HA-Sa
  • 3: verbr. elbostf. (außer CA)
  • 4: vereinz. nthür.
Belege
Fieke stund nu all unnen vorr’n Borne … un hänge öhren ersten Emmer in den Keddenhaken. Dunn dreih’ se den Krickel rüggewärts, de Kedde leip von de Welle, un de Emmer klatsche unnen in’t Water. Lindaub o.J. 5.
2.
Bedeutung
dass. wie  Krick
Verbreitung
  • 3: vereinz. sw elbostf.
  • 4: Mda-Sti 96.