Mittelelbisches Wörterbuch, Band 2 (H-O), Spalte 998
1Meier m. 1. ‘Schnitter bei der Getreide- oder Heuern-
te’ verbr. – dor Mor had nich orndlich jemed BE-Il;
… da sünd de ersten Meihers hüte bie’t Roggen meih’n
Rauch 1929,62; Sprw.: wat en guder Maier is, forr-
borget liewer siene Fruä wie siene Senze
BA-Re; Reim:De Maier matt,
de Streke
(Wetzstein) platt,
de Seiße stump,
wenn et denn noch geiht,
is et en Schlump
(Glücksfall). WE-Re.
Mähster Mähter Meimann. – 2. dass. wie  Meibock,
3: WA-Schw We Wo, vereinz. n CA, 4: CA-Lö Tra,
Wb-Be.
Lautf., Gram.: Mei(h)er, Mai(h)er verstr. nwaltm. ö SA, OST-
Schm Schö, verstr. n GA, WO-Sa, JE2-Schö, JE1-Ca, verbr.
n elbostf., verstr. mittleres/s elbostf.; Mayersch Pl. WA-
We; [mair] SA-Ben; Maia, [mai], [mae] verstr. s Altm.;
[mai], [mae] SA-Ch Sa Zie, GA-Ku, WO-HWa; [mair]
QUE-Hau, BE-He; Mei’r, Mai’r Wb-Altm 136, OST-Werb,
Id-Eilsa 78, WE-La, Meijer, Maijer, Maejer vereinz. nö
Altm., JE2-Kam, WO-Je, OSCH-Crot Schw, vereinz. Nharz.;
Maehger Id-Altm; [me] verstr. nwaltm.; [me] vereinz.
w SA; [mäi] SA-Al Ku; Miher SA-Ah; [mia] SA-Dä, [m-
j]
WO-Col; [mi] OST-Ga, GA-Schw; [mi] SA-Rist;
Maher SA-Win, WE-Il Weh; Maer WE-Sta, [mr] QUE-Di;
Mahr WE-Wa; Ma(h)jer, mjer WO-Col Gli Ro, WE-Schau,
BLA-Be Rü, Mda-Sti 175, QUE-Ga, BA-Neu; Majerr BLA-Sti;
Mahjor BLA-Hü; Mager CA-Sta;
Mäher verbr. w/mittlere Altm., verstr. ö Altm. JE2 JE1 ZE,
HA-Hu, OSCH-Pa, verstr. sö elbostf. anhalt.; [mhär] JE2-
KlWu; Mäer, [mr] vereinz. mittleres OST n GA, JE2-
Red Vie, vereinz. anhalt.; [m] GA-Bo, HA-NHa; [m],
[m]
vereinz. SA, OST-Ko Wal, STE-Bad Ber, WO-Zi;
[mr] verstr. BE; Mähr, [mr] JE2-Mü Par Tu, JE1-Bü Stei;
Mähr’sch Pl. JE2-Gü; Mä(h)jer, [mjr] GA-Fau, vereinz.[999]
ö Altm., JE2-Scho, JE1-Pre, BA-Gü, vereinz. ö DE; [mja],
[mj]
STE-Buch Steg, JE2-Schön; [mj], [mj] vereinz.
ö Altm.; Mä(h)ger OST-GrRo Rö, STE-Bir, JE2-Neu, DE-Ho
Or; Mäeer JE2-Fi; Mäaer OST-Spä; Mäejer STE-Ost, JE2-
GrWud; Mäier OST-Wal, BA-Ra; Mäijer OST-De, STE-Do;
Me(e)her QUE-GrSchie, CA-GrRo KlRo; Meer BE-Neu; Me-
ärsch
Pl. JE1-Pa; [mr] vereinz. w BE; Mejer OST-Ze, CA-
We.
Zus.: zu 2.: Hwer-.
Expandiere:
Lemma
Meier (Homonymziffer 1)
Grammatische Angabe
m.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘Schnitter bei der Getreide- oder Heuernte’
Verbreitung
verbr.
Belege
  • dor Mor had nich orndlich jemed BE-Il
  • … da sünd de ersten Meihers hüte bie’t Roggen meih’n Rauch 1929,62
  • Sprw.: wat en guder Maier is, forrborget liewer siene Fruä wie siene Senze BA-Re
  • Reim:De Maier matt,
    de Streke
    (Wetzstein) platt,
    de Seiße stump,
    wenn et denn noch geiht,
    is et en Schlump
    (Glücksfall). WE-Re.
2.
Bedeutung
dass. wie  Meibock
Verbreitung
  • 3: WA-Schw We Wo, vereinz. n CA
  • 4: CA-Lö Tra, Wb-Be.