nöckeln Vb. 1. ‘necken, foppen’ 3: Wb-We* 228.
– 2. ‘tadeln, nörgeln, stets etw. zu kritisieren haben’,
gnattern – du hast ümmer watt te nöckeln 3: HA-Bee.
– 2. ‘tadeln, nörgeln, stets etw. zu kritisieren haben’,
gnattern – du hast ümmer watt te nöckeln 3: HA-Bee.
Lautf.: nöckeln HA-Bee; nökkeln, nekkeln Wb-We* 228.