Ggel m.(?) ‘Zahnfleisch im zahnlosen Mund’, Tneflsch, auch ‘Unterkiefer, Kinnlade’ 2: Wb-Altm 61, GA-KloNeu – dat Kind bitt mit de Gägelkens vom Säugling an der Brust der Mutter, Wb-Altm 61.
Lautf.: Gaog(e)l Wb-Altm 61, GA-KloNeu; Gägelk’n Dim. Wb-Altm 61.