afkrmen Vb. 1. ‘herunternehmen, wegnehmen’, bes. ‘den Tisch abräumen’ 2: ZE-Roß, Mda-nwJe1a 38 (JE1-Wö), 3: vereinz. elbostf., 4: Wb-Ak 5, Wb-Be – krame ma drapp n Disch ab! ZE-Roß. – 2. ‘aufräumen’ 3: Wb-We 3.
Lautf.: af(f)kramen, -krmen vereinz. elbostf.; affkroam’m Spr-Maa 430 (WO-Ol), [afkrmm] Mda-nwJe1a 38 (JE1-Nie Wö); fkrmen Wb-Nharz 5; [abkr] ZE-Roß, abkr’m Wb-Ak 5; [apkr] Wb-Be.