Nottknacker m. 1. ‘zangenartiges Gerät zum Aufknacken der Nüsse’ 3: Wb-Holzl 147, HA-Oh, Id-Eilsa 81, 4: Wb-Be. – 2. ‘Daumen’, im Reim über die  Finger, 2: Volksspr-Altm 94. – 3. TiN ‘Eichhörnchen’,  ker, 1: SA-Bee, 3: OSCH-Ad, QUE-GrSchie. – 4. ‘mürrischer, verdrießlicher, verbissener Mensch’,  segrimm, 4: Wb-Be.
Lautf.: Nottknacker HA-Oh, Id-Eilsa 81, OSCH-Ad; -kncker Volksspr-Altm 94; Nussknacker, [nusknakr] SA-Bee, QUE-GrSchie, Wb-Be; Noot- Wb-Holzl 147.
nuddeln Vb. 1a. ‘(eine Kurbel) drehen, leiern’ 3: Wb-Holzl 147 (WA-KlWa), BE-Gü. – Kinderreim:nudel, nudel, nutt, nutt, nutt,
mine Melle is kaputt,
wenn se wedder haile is,
nudele ick wedder feste wech.
Wb-Holzl 147 (WA-KlWa).
– 1b. ‘(unordentlich) umwickeln’ – Nl’le doch m dn Lapp’m um mei’n Finger! 4: Wb-Ak 122. – 2. ‘langsam arbeiten’,  trdeln, 2: Mda-Ma 79 (JE1-Lei Prö, ZE-Dor), 3: a.a.O. 79 (vereinz. w JE1, CA-El We). – 3. ‘laut und heftig weinen’,  wnen, 3: QUE-GrSchie, 4: KÖ-Ra. – 4. ‘fein regnen’,  musseln, 3: OSCH-Har.
Lautf.: nuddeln OSCH-Har, QUE-GrSchie, BE-Gü; nudeln Wb-Holzl 147 (WA-KlWa), KÖ-Ra; [nln] Mda-Ma 79 (verstr. w JE1, ZE-Dor, CA-El We); n’l Wb-Ak 122.