Hans 1. männl. RN, Kurzform zu Johannes, vgl. Jo-
hann – Schnellsprechübung: Hans, höre hierher! Hale
hinder Hans Hinrik Hessen Haunderhuse hart höldern
Holt her. OSCH-Schw; Rda.: D hßich Hans, wenn das
wr is ‘das ist bestimmt nicht wahr’ Wb-Ak 65; Sprw.:
wat Hänsken nich lrt, lrt Hans nimmer mr Wb-We
46;
Neckreim:Hans, fat de Katte an Swanz WE-Oster;Lied:Hans seet in’n Schoarnsteen
un flickt sick sien’ Schouh,
dunn kamm ‘n wackres Mäk’n
un keek em flietig tou.
Hans, wenn du freen wudd,
kannst du freen mick;
ick hew ‘n blank’n Doaler,
deann will ick gew’n dick.
Hans, nimm se nich!
Hans, nimm se nich!
Se heatt joa ‘n loahm’n Fout!
Deatt schoad’t joa nich,
deatt schoad’t joa nich,
deatt wea’d joa all werr’ gout! Matthies 1912,25 (SA-Fa);Hans, Hans Lewerworst
Laewet diene Frue noch?
Joa, joa se laewet noch,
Liet int Bedde un zappelt noch.
Jiff se ‘n Stücke Keese un Broot,
Sloa se met de Kiele doot. Lieder-Ma Nr. 905 (HA-Bü).– 2. zur Personenbezeichnung, verstr. – a. als Appellati-
vum mit charakterisierendem, meist abw. 2. Glied: Hans
rs, Hans Harlekn, Hans Kasper, Hans Narr, Hans
Quast, Hans Taps; Hans Ungeschickt nur in der Rda.:
Hans Ungeschickt lässt grüßen; Hans Fatzke, Hans
Larts ‘eitler Mensch’, Monsieur; Hansgrte ‘Junge
mit starken weibl. Zügen’; Hansworst. – b. in versch.
Verbdg.: grter Hans ‘wichtige Persönlichkeit’; Hans
vorm Schp ‘vorlauter Mensch’; Hans in allen Gatzen
‘jmd., der überall dabei ist, der sich überall (oberfläch-
lich) auskennt’. – 3a. Name für einen Kobold, 4: Vk-
Anhalta 121. – 3b. in der Verbdg.: Hans mit dem langen
Swanz ‘maskierte Gestalt im Pfingstumzug, die einen
Fuchsschwanz trug und eine Peitsche mit sich führte’,
Pingsten, 2: Brauch-wAltm 80 (STE-Kö). – 4. in versch.
Verbdg.: Hans-frg-er-nicht-nch Mittel gegen Krätze,
Wb-We 46; Hans-fraog-nich-nao dass., Wb-Altm 135;
Hans-isst-es-nicht dass., a.a.O. 135; Hans-habe-nicks
dass., a.a.O. 135. – 5a. gebr. Name des[50]
Ziegenbocks oder des Pferdes, 3: HA-Oh, Wb-Nharz 69, 4: Wb-Ak
65. – 5b. in der Verbdg.: Hans, Hans, auch: kumm, Hans,
kumm Lockruf für Kälber, Mtsche, 2: verbr. n WO
JE2 JE1, 3: GA-Dö Fle, verbr. s WO ö HA, WA-La,
WE-Mi Si, 4: CA-Ak. – 7. in der Verbdg.: Hans-Jochen-
Winkel ‘der nw der Jeetze gelegene Teil des Kreises
Salzwedel’ 2: vereinz. Altm.
hann – Schnellsprechübung: Hans, höre hierher! Hale
hinder Hans Hinrik Hessen Haunderhuse hart höldern
Holt her. OSCH-Schw; Rda.: D hßich Hans, wenn das
wr is ‘das ist bestimmt nicht wahr’ Wb-Ak 65; Sprw.:
wat Hänsken nich lrt, lrt Hans nimmer mr Wb-We
46;
Neckreim:Hans, fat de Katte an Swanz WE-Oster;Lied:Hans seet in’n Schoarnsteen
un flickt sick sien’ Schouh,
dunn kamm ‘n wackres Mäk’n
un keek em flietig tou.
Hans, wenn du freen wudd,
kannst du freen mick;
ick hew ‘n blank’n Doaler,
deann will ick gew’n dick.
Hans, nimm se nich!
Hans, nimm se nich!
Se heatt joa ‘n loahm’n Fout!
Deatt schoad’t joa nich,
deatt schoad’t joa nich,
deatt wea’d joa all werr’ gout! Matthies 1912,25 (SA-Fa);Hans, Hans Lewerworst
Laewet diene Frue noch?
Joa, joa se laewet noch,
Liet int Bedde un zappelt noch.
Jiff se ‘n Stücke Keese un Broot,
Sloa se met de Kiele doot. Lieder-Ma Nr. 905 (HA-Bü).– 2. zur Personenbezeichnung, verstr. – a. als Appellati-
vum mit charakterisierendem, meist abw. 2. Glied: Hans
rs, Hans Harlekn, Hans Kasper, Hans Narr, Hans
Quast, Hans Taps; Hans Ungeschickt nur in der Rda.:
Hans Ungeschickt lässt grüßen; Hans Fatzke, Hans
Larts ‘eitler Mensch’, Monsieur; Hansgrte ‘Junge
mit starken weibl. Zügen’; Hansworst. – b. in versch.
Verbdg.: grter Hans ‘wichtige Persönlichkeit’; Hans
vorm Schp ‘vorlauter Mensch’; Hans in allen Gatzen
‘jmd., der überall dabei ist, der sich überall (oberfläch-
lich) auskennt’. – 3a. Name für einen Kobold, 4: Vk-
Anhalta 121. – 3b. in der Verbdg.: Hans mit dem langen
Swanz ‘maskierte Gestalt im Pfingstumzug, die einen
Fuchsschwanz trug und eine Peitsche mit sich führte’,
Pingsten, 2: Brauch-wAltm 80 (STE-Kö). – 4. in versch.
Verbdg.: Hans-frg-er-nicht-nch Mittel gegen Krätze,
Wb-We 46; Hans-fraog-nich-nao dass., Wb-Altm 135;
Hans-isst-es-nicht dass., a.a.O. 135; Hans-habe-nicks
dass., a.a.O. 135. – 5a. gebr. Name des
Ziegenbocks oder des Pferdes, 3: HA-Oh, Wb-Nharz 69, 4: Wb-Ak
65. – 5b. in der Verbdg.: Hans, Hans, auch: kumm, Hans,
kumm Lockruf für Kälber, Mtsche, 2: verbr. n WO
JE2 JE1, 3: GA-Dö Fle, verbr. s WO ö HA, WA-La,
WE-Mi Si, 4: CA-Ak. – 7. in der Verbdg.: Hans-Jochen-
Winkel ‘der nw der Jeetze gelegene Teil des Kreises
Salzwedel’ 2: vereinz. Altm.
Zuss.: zu 2.: Klau-, Klöppel-, Knapp-, Knp-, Knwel-, Knr-,
Mäkel-, Nl-.
Mäkel-, Nl-.