Mittelelbisches Wörterbuch, Band 1 (A-G), Spalte 179
ankümmeln Vb. refl., in der Verbdg.: sik nen an-
kümmeln
‘sich betrinken’, im Part. Prät. ‘betrunken sein’,
dn, 2: SA-Stap, JE2-Kar, JE1-Mo Try, 3: JE1-Wa,
vereinz. w elbostf., 4: Wb-Ak 20 – Wenn se seek denn
einen schenen ahnekimmelt harrten ..., denn maakten se
seek wedder langsam op de Schtrimpe.
Vk-Harz 8,31.
Lautf., Gram.: Inf.: ankümmeln GA-Sie, HA-Oh; nkimmel’l
Wb-Ak 20; Part. Prät.: ankümmelt SA-Sta; anne- JE2-Kar, JE1-
Try Wa, HA-All Alv; ange- JE1-Mo; ahne- OSCH-De; -kimmelt
Vk-Harz 8,31.
Expandiere:
Lemma
ankümmeln
Grammatische Angabe
Vb. refl.
Bedeutung
in der Verbdg.: sik nen ankümmeln ‘sich betrinken’, im Part. Prät. ‘betrunken sein’,  dn
Verbreitung
  • 2: SA-Stap, JE2-Kar, JE1-Mo Try
  • 3: JE1-Wa, vereinz. w elbostf.
  • 4: Wb-Ak 20
Belege
Wenn se seek denn einen schenen ahnekimmelt harrten ..., denn maakten se seek wedder langsam op de Schtrimpe. Vk-Harz 8,31.