Mittelelbisches Wörterbuch, Band 2 (H-O), Spalte 588
knickerig Adj. 1. ‘geizig’,  gzig, 2: Wb-Altm 110,
GA-Wie, 3: HA-Bee Oh, Wb-We* 220, Wb-Nharz 102,
BE-Gü, 4: Wb-Ak 93, Wb-Be – dat is en knackrigen
Hund
(Geizhals) GA-Wie. – 2. dass. wie  knickebnig
Der Fuchs schtunt vorn Wa’n mit knikkerije Beene un
luß’n Kopp hängen …
4: Wäschke 41919,86.
Lautf., Gram.: knickerich, [knikri]; außerdem: knikkerij HA-
Bee; knikkerije st. n. Dat. Pl. Wäschke 41919,86; Nbf.: knack-
rigen
gem. Dekl. m. Akk. Sg. GA-Wie.
Expandiere:
Lemma
knickerig
Grammatische Angabe
Adj.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘geizig’,  gzig
Verbreitung
  • 2: Wb-Altm 110, GA-Wie
  • 3: HA-Bee Oh, Wb-We* 220, Wb-Nharz 102, BE-Gü
  • 4: Wb-Ak 93, Wb-Be
Belege
dat is en knackrigen Hund (Geizhals) GA-Wie.
2.
Bedeutung
dass. wie  knickebnig
Belege
Der Fuchs schtunt vorn Wa’n mit knikkerije Beene un luß’n Kopp hängen … 4: Wäschke 41919,86.