Langlfken n. ‘langer, hagerer Mensch’, Lltsch,
bes. ‘langes Mädchen’, scherzh., auch in der Verbdg.:
Langlfken Dischers dass., 3: verstr. elbostf.
bes. ‘langes Mädchen’, scherzh., auch in der Verbdg.:
Langlfken Dischers dass., 3: verstr. elbostf.
Lautf.: Langlweken, Lank-.