olmerig Adj. ‘ morsch, brüchig’, bes. von Holz, das
zu faulen beginnt, 2: JE2-Gü Kam, 3: WO-Mei.
zu faulen beginnt, 2: JE2-Gü Kam, 3: WO-Mei.
Lautf., Gram.: olmrich JE2-Kam; [holmri] WO-Mei; Nbf.:
ormelit st. n. Nom. Sg. JE2-Gü.
ormelit st. n. Nom. Sg. JE2-Gü.