bemgeln Vb. ‘betrügen, täuschen’, bedrgen, 2:
Wb-Altm 138, 3: vereinz. elbostf.
Wb-Altm 138, 3: vereinz. elbostf.
Lautf.: bemogeln Wb-Altm 138, HA-Oh, Wb-We 15; bimo’geln
Wb-We 17; bemug’l’n Spr-Mab 395 (JE1-Gü).
Wb-We 17; bemug’l’n Spr-Mab 395 (JE1-Gü).