Mittelelbisches Wörterbuch, Band 1 (A-G), Spalte 819
dster Adj. 1. ‘dunkel, finster, ohne Licht’ 1: verbr.
nwaltm., 2: verbr. Altm. JE2 JE1, verstr. ZE, 3: verbr. elb-
ostf. (außer sö, dort verstr.), 4: BA-Ha, verstr. w/mittleres
anhalt. – dster wder Wb-Nharz 42; jistorn wret hellisch
dstor
QUE-Hau; es word schonn langsam dsdor BE-
Al; Klocke fünwe is et doch all düster HA-Bo; bai
Naimoand is bt’n ümma dsta
JE2-Scho; ... da roffe
laute in’n dustern, schtarnlosen Nachthimmel nuff ...

Wäschke 61920,127; ... un störme in dän düstern Flur
rin ...
Heimatkalender-Je 1923,99 (JE2-Fi); subst.: dai
Iu
(Eule) röppt in Dstan SA-Dä; wei sitten in’n Dus-
tern
CA-Fö; Rda.: So düster ass in’n Sack Wb-Altm 44;
subst.: Irren is menschlich, see de Buur to sien Fru, as he
in ’n Düstern de Grootdeern küßt harr.
Berufe-Altm 251;
Sprw.: subst.: in Düstern is jut schnüstern (schmusen,
küssen) GA-Bo; In Dustern is god plustern. ‘... kann
man unerlaubte Dinge tun.’ Bewohner-Altm 1,329; in
distern sind alle Katten grau
Sprw-Börde.  dunkel
dunker dsterig finster klenrwennacht pechkohlmohr-
rabenfinster pechrabenschwarz peckswart stickendster
stickennacht stick(en)rwendster stockdunkel stocke-
dunker stock(e)dster stock(e)finster stockenacht sto-
ckerabenschwarz stockerwendster stock(e)rwen-
nacht zappenduster
. – 2. ‘trübe, unrein’, vom Wasser,
glmiget hat e ränt, dat Water is duster 3: OSCH-
KlQue. – 3. ‘finster, unfreundlich’, vom Aussehen, 
brummig, 1/2/3: verstr. nd. (außer s, dort vereinz.), 4:
DE-Or – der seht oaver diester ut JE1-Pre; subst.: nen
Düstern maoken
STE-Gra.
Lautf., Gram.: düster (nwaltm., n/mittlere Altm. n JE2: [dst];
s Altm. s JE2: [dst]) verbr. nwaltm. nbrdb. n mbrdb. n/w
elbostf.; [dsd] SA-Rist; diest(e)r, [dst()r] verbr. mittleres/s
JE1, verstr. ZE, OSCH-He, verstr. sw/ö elbostf. (außer n CA,
dort nur Mda-Ro); [dst] SA-Al; [dstr] QUE-Hau; duster,[820]
[dstr]
(nwaltm.: [dst]; anhalt.: [dsdr]) SA-Bee Zie,
GA-Rö, JE2-De, vereinz. sö JE2, JE1-Zie, vereinz. mittleres/ö
ZE mittleres/ö HA ö OSCH, verstr. ö elbostf. (außer s WO), BA-
Ha, verstr. w/mittleres anhalt., DE-Or; Dustern subst. Dat. Sg.
vereinz. Altm. (nur in Sprw.), Spr-Asch 42, Wäschke 61920,127;
[tstr] Wb-Be.
Expandiere:
Lemma
dster
Grammatische Angabe
Adj.
Gliederung
1.
Bedeutung
‘dunkel, finster, ohne Licht’
Verbreitung
  • 1: verbr. nwaltm.
  • 2: verbr. Altm. JE2 JE1, verstr. ZE
  • 3: verbr. elbostf. (außer , dort verstr.)
  • 4: BA-Ha, verstr. w/mittleres anhalt.
Belege
  • dster wder Wb-Nharz 42
  • jistorn wret hellisch dstor QUE-Hau
  • es word schonn langsam dsdor BE-Al
  • Klocke fünwe is et doch all düster HA-Bo
  • bai Naimoand is bt’n ümma dsta JE2-Scho
  • ... da roffe laute in’n dustern, schtarnlosen Nachthimmel nuff ... Wäschke 61920,127
  • ... un störme in dän düstern Flur rin ... Heimatkalender-Je 1923,99 (JE2-Fi)
  • subst.: dai Iu (Eule) röppt in Dstan SA-Dä
  • wei sitten in’n Dustern CA-Fö
  • Rda.: So düster ass in’n Sack Wb-Altm 44
  • subst.: Irren is menschlich, see de Buur to sien Fru, as he in ’n Düstern de Grootdeern küßt harr. Berufe-Altm 251
  • Sprw.: subst.: in Düstern is jut schnüstern (schmusen, küssen) GA-Bo
  • In Dustern is god plustern. ‘... kann man unerlaubte Dinge tun.’ Bewohner-Altm 1,329
  • in distern sind alle Katten grau Sprw-Börde.
2.
Bedeutung
‘trübe, unrein’, vom Wasser,  glmig
Belege
et hat e ränt, dat Water is duster 3: OSCH-KlQue.
3.
Bedeutung
‘finster, unfreundlich’, vom Aussehen,  brummig
Verbreitung
  • 1/2/3: verstr. nd. (außer s, dort vereinz.)
  • 4: DE-Or
Belege
  • der seht oaver diester ut JE1-Pre
  • subst.: nen Düstern maoken STE-Gra.