Mittelelbisches Wörterbuch, Band 1 (A-G), Spalte 906
Esche f. PflN 1. wie Standardspr., 2: Bewohner-Altm
1,330, 3: verstr. w elbostf., WA-Un, 4: Wb-Be – Wetter-
regel: Grönt de Esch’ väör de Eik’, hölt de Sommer grod’
Bleik’; grönt de Eik’ väör de Esch’, hölt de Sommer grod
Wäsch’.
Bewohner-Altm 1,330. – 2. ‘Eberesche’, 
Vgelbre, 2: vereinz. s Altm. JE2 sw ZE, 3: vereinz. w
elbostf., 4: BE-La.
Lautf.: Esche; außerdem: Esch’ Bewohner-Altm 1,330, GA-Klö,
STE-Arn; Äsche BE-La.
Expandiere:
Lemma
Esche
Grammatische Angabe
f.
Bedeutung
PflN
Gliederung
1.
Bedeutung
wie Standardspr.
Verbreitung
  • 2: Bewohner-Altm 1, 330
  • 3: verstr. w elbostf., WA-Un
  • 4: Wb-Be
Belege
Wetterregel: Grönt de Esch’ väör de Eik’, hölt de Sommer grod’ Bleik’; grönt de Eik’ väör de Esch’, hölt de Sommer grod Wäsch’. Bewohner-Altm 1,330.
2.
Bedeutung
‘Eberesche’,  Vgelbre
Verbreitung
  • 2: vereinz. s Altm. JE2 sw ZE
  • 3: vereinz. w elbostf.
  • 4: BE-La.