Fitz(e)ken n. ‘geringe, unbedeutende Menge, Kleinig-
keit’, 1bten, 3: vereinz. w elbostf. – ’t is awer man
sönn Fitzken HA-Bee.
keit’, 1bten, 3: vereinz. w elbostf. – ’t is awer man
sönn Fitzken HA-Bee.
Lautf.: Fitzken, Fitsken HA-Bee, Id-Eilsa 61; Fitzeken WE-Dee
Rho; Fitzchen HA-Oh.
Rho; Fitzchen HA-Oh.