Kls m. 1. männl. RN, Kurzform von  Nikolaus, Neckreim:Klaos mt’n Bessenstl,
sleit de Kinner allto väöl;
allto väöl is ungesund,
Klaos iss ‘n Swinehund.
2: Wb-Altm 266.
– 2a. dass. wie  Klapsjäne – Rda.: hast recht, Klaos iron., um jmdm. zu widersprechen, 2: Wb-Altm 103. –2b. ‘mürrischer, verdrießlicher, unfreundlicher Mensch’,  segrimm, 2: STE-West. – 3. TiN ‘Dohle’,  Dle, 2: Wb-Altm 103.
Lautf.: Klaas STE-West; Klaos Wb-Altm 103 und 266. Zus.: zu 2.: Nl-.