Hecken n. 1. ‘Zaun, Umfriedung’, Tn, 1: SA-Dä Lag, 2: verstr. Altm., JE2-Bu, 3: WA-KlGe. – 2. ‘Schlagbaum’ 2: Wb-Altm 78. – 3. ‘Einlasspforte der umfriedeten Weide’, auch ‘Zauntor, Gartentür’ 1: SA-Pü, 2: Wb-Altm 78, Id-Altm, STE-Wa, Mda-nwJe1a 44 (JE1-GrLüb), verstr. JE1, ZE-Dü. – 4. ‘untere Hälfte der zweigeteilten Haustür’ 2: Wb-Altm 78. – 5. ‘Schütz, herausnehmbares Gitter am hinteren Ende des Leiterwagens’, Schütt, 3: GA-Ge.
Lautf.: Heck(e)n, [hek()n]; außerdem: [hek] SA-Dä.