kelnme m. ‘Spitzname’ 1: verbr. nwaltm., 2: verstr. nbrdb., 3: GA-Wie, WE-La, BLA-Brau –
d kl’lnm fan Rtkopp is de Blaue JE2-Scho;
Sin Voder sin Möll … hadd ok ehrn Oekelnam’ davon krä’n, dätt dat Woter in’ Sommer so weinig was, dät et knapp tom Möhlen langte. Hausfr-Altm 1930,5 (SA-Die).
Bnme Gkelnme Scheltnme Schimpnme Spitznme Torneis-nme.