gatschen Vb. 1. ‘ein Geräusch, das bes. beim Zerrei- ßen entsteht, verursachen’ 3: Wb-Nharz 56. – 2. ‘heftig regnen’, pladdern, 3: verstr. sw elbostf., 4: BLA-Sti – et gatschet WE-Wa.
Lautf., Gram.: gat(t)schen Inf., gatschet 3. Sg. Präs.; außerdem: [gtn] Id-Eilsa 64; jtschen BLA-Sti.