Klopptg n. 1. ‘kleiner Amboss und Hammer zum Dengeln der Sense’, z.T. auch den Stock einschließend, 2: GA-Ge, WO-Mahl, vereinz. JE2, JE1-Dan Sche Try, ZE-Roß, HA-Sa, 3: WO-Ol, verstr. w/sw elbostf., vereinz. sö elbostf., 4: Vk-Anhalta 20, Wb-Ak 91, DE-Ra. – 2. ‘Gestell für den Amboss beim Dengeln der Sense’ 4: DE-Ra Schie. – 3. dass. wie Kloppehmer, 4: BE-Ge.
Lautf.: Klopptüg WO-Mahl Ol, JE2-HSe Red, JE1-Sche, HA-Ack, verstr. mittleres elbostf., CA-Eick Gli; -tü(ü)ch, -tühch, -tch JE2-Bü Ge Gü, verstr. mittleres elbostf., CA-Atz; -tiech JE1-Try, OSCH-Krop, CA-Bie; -zeig, -zeik DE-Ra Schie; -zeich, [-tsai] ZE-Roß, Wb-Ak 91, DE-Ra; -zeug BE-GrMü; Kloppetüg HA-Mo No Sa, WE-Heu Schau; -tch, -tüch GA-Hö Wal, HA-Ba, vereinz. sw elbostf., -tüj HA-Bee; -tiech, -tch WE-Schie, Wb-Nharz 100, QUE-Que; Klopfzeug Vk-Anhalta 20, BE-Ge.