Blhelft n., m. dass. wie Blstl, 1: SA-Hö, vereinz. ö nwaltm., 2: verbr. n/mittlere Altm. JE2, JE1-Wer, 3: CALV-Ve, verstr. WE BLA.
Lautf.: Bielhelft SA-Roh, verstr. n/mittlere Altm., vereinz. n/mittleres JE2, CALV-Ve, WE-Rok; -helf OST-Ca, JE2-Klie Wu, WE-Wa; -heaft SA-Ah; -hälft SA-Bad Jee, OST-Ker, GA-Fau Lo, verbr. nö Altm., WE-Oster; -hälf JE2-GrMa; Biahäaft SA-Hö; [bohft] SA-Pü; Beilhälft WE-Ath; Nbff.: Bielhelwe vereinz. sw elbostf.; -hellewe BLA-Tr; -helwer JE2-GrWu Zo; -helber JE2-Mü, JE1-Wer; -heller JE2-Bö; -hälwer JE2-Go Nkli; -hö(ö)ft, -höäft OST-Kau Sa, verstr. mittlere Altm.; -hörft SA-Im; -heuft, -häuft SA-Rie Stör, GA-Sche; [bohft] SA-Rie Zie; Bielshelft WE-Il; -helf, bls- Wb-Nharz 28, BLA-Wie; Bielshelwe, bls- WE-Elb, BLA-Brau; Biel(e)nhelft, [blnhelft] vereinz. nö Altm.; -helf STE-Stei; -hälft STE-Bad Ga. – Gram.: n.; außerdem: m. belegt vereinz. n/mittlere Altm.