Jumfer f.
1. ‘Jungfrau’ 1: SA-Brie, 2: ZE-Roß, 3: vereinz. elbostf., 4: Mda-Sti 7, Wb-Be,
Richter o.J. 23 –
ne ele Jumfer HA-Oh;
die is noch Jumfer, die hat noch keen ranjelassen ZE-Roß; Rätsel:
twee Junfers ling’n toneben,
recken von hier bett no Säben – Wagenspur, SA-Brie.– 2. in der Verbdg.:
Jumfer Jütt ‘dumme, einfältige Frau’,
Dussel, 2: Wb-Altm 93.
– 3. in der Verbdg.:
Jumfer(n) smten ‘flache Steine so auf eine Wasserfläche werfen, dass sie mehrmals springen’,
Botterstulle, 1: SA-Ro, 2: verstr. mittlere/ö Altm. JE2 JE1, ZE-Nu, 3: verstr. elbostf., 4: CA-Lö, BE-Dro Me.
– 4. TiN ‘Marienkäfer’,
Marenkwer, 3: WE-Ve.
– 5. auch in der Verbdg.:
Jumfer Lschen TiN ‘
Libelle’ 1: SA-Ah Brie, 2: verstr. w Altm., JE2-Ni Wu, 3: vereinz. nw elbostf., BLA-Ben, 4: BE-KlSchie, KÖ-Fe.
– 6. ‘Vorrichtung zur Befestigung der Wanten an den Bordwänden’, Schifferspr., 2: Elbschifferspr. 206 (STE-Bit Tan, WO-Ro, JE2-Mi Pa), 4: a.a.O. 206 (CA-Ak).