Lautf.: Mollbarg, -barch WO-Bl Co, vereinz. JE1, verstr. ZE, CA-El Gli We; -berg vereinz. n WO, JE2-See, verstr. w JE1, ZE-Rie, CA-Ba KlRo Pö; Mullbarg, -barch STE-KlSchwa, verstr. n WO, HA-Wed, verstr. ö elbostf. s CA; -barrech Wb-Ak 116; -berg STE-Arne, WO-Col Loi Zi, vereinz. ö elbostf., CA-Me Schw.
mr(we) Adj. 1a. ‘weich, zart, locker’, bes. ‘weich genug zum Essen’ verstr. – d Appel is schn m JE2-Scho; Rda.: … denn sleite mek en Puckel möhr. ‘dann schlägt er mich heftig’ Wedde 1938,21. – 1b. dass. wie  morsch 3., 1: SA-Ber Hö Red, 2: verstr. w Altm., STE-Arne, Mda-Ma 79 (ZE-Dor), 3: JE1-Ca, vereinz. nw OSCH n WE, Mda-Ma 79 (vereinz. nö CA). – 2. dass. wie  morsch 1., 1: vereinz. nwaltm., 2: Wb-Altm 134, vereinz. SA ö Altm., JE2-Gü Scho, Mda-nwJe1b 72 (JE2-HSe, JE1-Dre Ih Wö), 3: Wb-Holzl 143, HA-Oh, OSCH-Schl – dat möre Holt SA-Lie; dat Is is möhr STE-Ha. – 3. ‘träge, faul’,  nligdat is’n ganzen mern Hund 3: HA-Oh.
Lautf.: mor(re)we Wb-Ak 116; [mr()w] ZE-Roß; [murwe] Wb-Be, [murv] Mda-Ma 79 (ZE-Dor, CA-Fe Gli Pö); [mrw] WO-Mei; merwe Mda-Sti 177; marwe Wb-Nharz 123, QUE-Di; [mrw] Mda-Fuhne 69 (verbr. anhalt.); möör, möhr, [mr] verstr. w Altm., vereinz. ö Altm., JE2-Gü, Mda-nwJe1b 72 (JE2-HSe, JE1-Dre Ih Wö), verstr. n/w elbostf.; mer SA-Roh, HA-Oh, OSCH-Di Schl, mer Id-Eilsa 79; möar SA-Rie; möa, [m] SA-Le, verstr. s Altm.; [m] vereinz. ö nwaltm., verbr. SA, OST-Ko, GA-Fau, WO-HWa; [m] Mda-Ar 31; möeur GA-KlEn; mäör, möär, [mr] vereinz. Altm.; [m] SA-Rist; [m] SA-Ah, verstr. Altm.; meer, mr Wb-Holzl 143 (WA-KlWa), Wb-We* 225, Mda-Ma 79 (CA-We), Mda-Sti 177; [mr], mä(h)r Albrecht 21822 2,125, verbr. JE1; [m] JE2-Scho; meur SA-Ber Hö Red; [mi] vereinz. nwaltm.; maier SA-Wa; [mae] SA-Dä; [me] vereinz. nw nwaltm.; [mäi] SA-Ch El Gie; müör OSCH-Di; mürr Wb-We* 228. Zus.: zu 1b.: wer-.
nusch-nusch dass. wie  nürksch-nürksch, 2: STE-Arne, WO-Fa Zie, 3: WO-El, WE-Dee.
Lautf.: nusch-nusch; außerdem: nusche-nusche STE-Arne.