1Dünnige f. ‘Schläfe am Kopf’,  Slpe, 2: Wb-Altm 43, vereinz. n WO, Brugge 1944,37 (HA-Sa), 3: verbr. elbostf. (außer BA CA, dort vereinz.), 4: Mda-Sti 137 – hei het mek in de Dünnige stott Id-Quea 149.
Lautf., Gram.: Dünnige, Dünnije, [dünij] vereinz. n WO, Brugge 1944,37 (HA-Sa), verbr. n/w elbostf.; Dünnig, -ich vereinz. s GA; Dünni-e WO-Me, OSCH-De, WE-Gö Rho; Dünneje Sg., Dünnejen Pl. HA-Oh, vereinz. OSCH WE; Dünnje WO-Eb, OSCH-Wu, WE-Lan; Dünning Wb-Altm 43; Dinnige, Dinnije HA-AHa Wef, verbr. mittleres/s/ö elbostf. (außer BA CA, dort vereinz.); Dinnig, -ch OSCH-Da, BLA-Ti, verstr. QUE; Dinni-e WA-Ste; Din(n)eje WA-Un, Wb-Nharz 42, Spr-Asch 33; tinnengen Pl. Mda-Sti 137; Dinnje vereinz. WO, Sprw-Börde; Dönnijen Pl. GA-Se.
Grauackermann m. TiN ‘Bachstelze’,  Ackermann, 3: Brugge 1944,68 (HA-Sü).
Hnerswark (Genus?) PflN ‘Vogelmiere’,  1Mre, 3: Brugge 1944,73 (HA-Hör), HA-All Som.
Lautf., Gram.: Haunderswark HA-Som; -schwark HA-All; [hanswark] f. Brugge 1944,73 (HA-Hör).
Mspümpel m. dass. wie  Mskelle, 1: SA-Gla, Brugge 1944,37 (GA-Ma), JE1-Scha Stei, 3: verbr. elbostf. (außer sö).
Lautf.: Moospümpel JE1-Pe; -pimpel SA-Gla, JE1-HWa; Mauspümpel verbr. n/w elbostf., vereinz. s/ö elbostf. (außer sö); [maspmp] Brugge 1944,37 (GA-Ma, verstr. nw elbostf.); Mauspimpel vereinz. w elbostf., verstr. s/ö elbostf. (außer sö); [maospimp] HA-Uep; Muspimpel JE1-Scha Stei, OSCH-Ham Rö, WA-Eg, WE-El.