Mme f.
1. Verwandtschaftsbezeichnung, z.T. veralt.
– a. ‘Tante’ 2: vereinz. Altm., 3: Wb-Holzl 143, 4: Wb-Be – Sprw.:
Mus un Mohm’! Katt frätt s’ bei’. ‘Der Tod macht keinen Unterschied.’ Bewohner-Altm 1,351; Reim:
wat forrtellen fonn de Mume Rellen Wb-Holzl 143.
– b. ‘Mutter’ 2: Wb-Altm 139, Beiträge-Altm 1,147, 3: Wb-We 88.
– c. ‘Großmutter’,
Grtmudder, 3: Sprw-Börde, Wb-Nharz 124, QUE-Su –
de Muhme hätt eren Enkel obn Schot QUE-Su; Reim:
de rinne (Brotrinde)
hrt’n (gehört dem)
kinne, de kraume hrt’r maume Wb-Nharz 124.
– 2a. ‘ältere Frau’, auch allg. ‘Frau’, bes. in der Anrede, 2: Beiträge-Altm 1,147, JE2-Scho, 3: Id-Eils
a 78, WA-Ste, 4: vereinz. anhalt. –
de olle Mme Schultn’n het hte Jebatsdach JE2-Scho;
Mme Bom’m km inne Schummerstun’ne immer rewwer un vorzlte was. Wb-Ak 113;
Ich bin de Miehme Wewern von Peilendorf, Fritze Wewern seine Frau. Wäschke 61920,21; Kinderreim:
Mieme Piepersche, Mieme Piepersche
keep mick ein Kleed, Kleed, Kleed, Kleed. Ausdeutung des
Rufs der Lerche, WA-Ste.– 2b. in der Verbdg.:
Mme Sse ‘träge, langsame Frau’,
Trntte, 2: ZE-Roß, 3: Id-Eils
a 79,
Wäschke 71913,43 –
Mensch, bist du ne Mumesuse, da kann je eener auswachsen dorrweile ZE-Roß; Tanzreim:
Mummesuse, leckeduse, hast anne Parn’ (Birne)
in deine Ficke (Tasche)
, lankse doch mant eema raus. Wäschke 71913,43.
– 3. ‘Schreckgestalt für Kinder, die angeblich im Getreidefeld sitzt’,
Roggenmme, 2: Vk-Anhalt
b 47 (ZE-Cos), 3: a.a.O. 46 (BE-Gü) – Volksgl.: Das Wogen des Getreides im Wind wird als Wiegebewegung der M. (BE-Gü) oder als Ausstreuung von Sand durch die M. (ZE-Cos) gedeutet. Vk-Anhalt
b 47.